Çok SevapLı Bir İbadet Vakti....

Çok sevaplı ibadet vakti

Aziz sıddık kardeşlerim,

Bu yaz mevsimi, gaflet zamanı ve derd-i maîşet meşgalesi heng''mı ve şuhûr-u sel''senin çok sevaplı ib''det vakti ve zemin yüzündeki fırtınaların silahla değil, diplomatlıkla çarpışmaları zamanı olduğu cihetle, gayet kuvvetli bir met''net ve vazife-i nûriye-i kudsiyede bir sebat olmazsa, Ris''le-i Nûr'un hizmeti zararına bir at''let, bir fütur ve tevakkuf başlar.

Aziz kardeşlerim, siz katî biliniz ki, Ris''le-i Nur ve ş''kirtlerinin meşgul oldukları vazife, rû-yi zemindeki bütün muazzam mes''ilden daha büyüktür. Onun için, dünyevî merak''ver meselelere bakıp, vazife-i b''kiyenizde fütur getirmeyiniz. Meyvenin Dördüncü Meselesini çok defa okuyunuz; kuvve-i m''neviyeniz kırılmasın.

Evet, ehl-i dünyanın bütün muazzam meseleleri, f''nî hayatta z''lim''ne olan düstûr-u cidal d''iresinde, gaddarane, merhametsiz ve mukaddes''t-ı diniyeyi dünyaya fed'' etmek cihetiyle, kader-i İl''hî, onların o cinayetleri içinde, onlara bir m''nevî cehennem veriyor. Ris''le-i Nur ve ş''kirtlerinin çalıştıkları ve vazifed''r oldukları f''nî hay''ta bedel, b''kî hayata perde olan ölümü ve hayat-ı dünyeviyenin perestişk''rlarına gayet dehşetli ecel celladının, hayat-ı ebediyeye birer perde ve ehl-i im''nın sa''det-i ebediyelerine birer vesile olduğunu, iki kere iki dört eder derecesinde katî ispat etmektedir. Þimdiye kadar o hakikati göstermişiz.

Elhasıl: Ehl-i dal''let, muvakkat hayata karşı müc''dele ediyorlar. Bizler, ölüme karşı nûr-u Kur'''n ile cidaldeyiz. Onların en büyük meselesi - muvakkat olduğu için - bizim meselemizin en küçüğüne - bekaya baktığı için - mukabil gelmiyor. Madem onlar div''nelikleriyle bizim muazzam meselelerimize tenezzül edip karışmıyorlar; biz, neden kudsî vazifemizin zararına onların küçük meselelerini merakla takip ediyoruz?

Bu ''yet "Siz doğru yolda oldukça, sapıtmış olanlar size zarar veremez. (M''ide Sûresi: 105.)" ve usûl-ü İsl''miyetin ehemmiyetli bir düsturu olan "Er-r''zî bi'z-zarari l'' yunzeru lehû."

Yani, "Başkasının dal''leti sizin hid''yetinize zarar etmez; sizler, lüzumsuz onların dal''letleriyle meşgul olmayasınız"; düstûrun m''n''sı: "Zarara kendi r''zı olanın lehinde bakılmaz, ona şefkat edip acınmaz."

Madem bu ''yet ve bu düstur, bizi, zarara bilerek r''zı olanlara acımaktan men ediyor; biz de bütün kuvvetimiz ve merakımızla, vaktimizi kudsî vazifeye hasretmeliyiz. Onun h''ricindekileri m''l''y''nî bilip, vaktimizi z''yi etmemeliyiz. Çünkü elimizde nur var, topuz yoktur. Biz tec''vüz edemeyiz. Bize tec''vüz edilse, nur gösteririz. Vaziyetimiz bir nevî nûr''nî müdafaadır.

Emirdağ L''hikası, s. 41

Ölüm Var!

Çok SevapLı Bir İbadet Vakti....

...Tefekkür...