ORHAN VELİ KANIK ŞİİRLERİ

[Büþra]

Ynt: ORHAN VELİ KANIK ŞİİRLERİ

BİZİM GİBİ

Arzulu mudur acaba,
Bir tank, rüyasında?
Ve ne düşünür teyyare
Yalnız kaldığı zaman?

Hepbir ağızdan şarkı söylemesini,
Sevmez mi acaba gaz maskeleri,
Ay ışığında?

Ve tüfeklerin merhameti yok mudur,
Biz insanlar kadar olsun?

ORHAN VELİ KANIK

 

[Büþra]

Ynt: ORHAN VELİ KANIK ŞİİRLERİ

ANLATAMIYORUM

Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Gözyaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Kelimelerinse kifayetsiz olduğunu
Bu derde düşmeden önce.
Bir yer var, biliyorum;
Her şeyi söylemek mümkün;
Epeyce yaklaşmışım, duyuyorum;
Anlatamıyorum.

ORHAN VELİ KANIK

 

[Büþra]

Ynt: ORHAN VELİ KANIK ŞİİRLERİ

BAHARIN İLK SABAHLARI

Tüyden hafif olurum böyle sabahlar
Karşı damda bir güneş parçası,
İçimde kuş cıvıltıları, şarkılar;
Bağıra çağıra düşerim yollara;
Döner döner durur başım havalarda.

Sanırım ki günler hep güzel gidecek;
Her sabah böyle bahar;
Ne iş güç gelir aklıma, ne yoksulluğum.
Derim ki: 'Sıkıntılar duradursun!'
Şairliğimle yetinir,
Avunurum.

ORHAN VELİ KANIK

 

[Büþra]

Ynt: ORHAN VELİ KANIK ŞİİRLERİ

BAŞ AĞRISI

I

Yollar ne kadar güzel olsa,
Gece ne kadar serin olsa,
Beden yorulur,
Baş ağrısı yorulmaz.

II

Şimdi evime girsem bile
Biraz sonra çıkabilirim
Mademki bu esvaplarla ayakkaplar benim
Ve madem ki sokaklar kimsenin değil.

ORHAN VELİ KANIK

 

[rana_94]

Ynt: ORHAN VELİ KANIK ŞİİRLERİ

AÇSAM RÜZGARA​

Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş.
Maviliklerde sefer etmek.
Bir sahilden çözülüp gitmek
Düşünceler gibi başıboş.

Açsam rüzgâra yelkenimi,
Dolaşsam ben de deniz deniz
Ve bir sabah vakti, kimsesiz
Bir limanda bulsam kendimi.

Bir limanda, büyük ve beyaz...
Mercan adalarda bir liman.
Beyaz bulutların ardından
Gelse altın ışıklı bir yaz.

Doldursa içimi orada
Baygın kokusu iğdelerin,
Bilmese tadını kederin
Bu her âlemden uzak ada.

Konsa rüya dolu köşkümün
Çiçekli dalına serçeler.
Renklerle çözülse geceler,
Nar bahçelerinde geçse gün.

Her gün âheste mavnaların
Görsem açıktan geçişini
Ve her akşam dizilişini
Ufukta mermer adaların.

Ne hoş, ey güzel Tanrım, ne hoş!
İller, göller, kıtalar aşmak,
Ne hoş deniz deniz dolaşmak
Düşünceler gibi başıboş.

Versem kendimi bütün bütün
Bir yelkenli olup engine.
Kansam bir an güzelliğine
Kuşlar gibi serseri ömrün.
​

ORHAN VELİ KANIK

 

[rana_94]

Ynt: ORHAN VELİ KANIK ŞİİRLERİ

VEDA​

Yolum asfalt,
Yolum toprak,
Yolum gökyüzü,
Yolum meydan,
Ve ben neler düşünüyorum!..

Aşkı, yağmuru,
Tramvay sesini,
Otelciyi...
ve bir mısra mırıldanıyorum
Sıcak bir yemek lezzetinde...

Postacı, jandarma ve işsiz
Hâlâ gidip geliyorlar.
Yalnız Niyazi oturuyor,
Rahmetli Süleyman Efendinin oğlu,
Kahvede.
Ajans dinliyor, düşünüyor:
< Harp olur mu?
Kıtlık olur mu? > diye.

Yahut o da biliyor,
Yakında muhabereye gideceğini.
​

ORHAN VELİ KANIK

 

[rana_94]

Ynt: ORHAN VELİ KANIK ŞİİRLERİ

ZEVAL​

Örtüldü hâfızamın örtüsü
Tasalarımın bittiği yerde.
Yükseliyor şimdi perde perde.
"Geri gelen saadet" türküsü.

Devri tamam oldu pervanenin
Gökten bir beklediğim kalmadı
Tükendi artık içimde tadı
Yıldızlı küreler düşünmenin.

Ne çıkar karşıma çıksa ecel?
Bu boşluk ondan daha mı iyi?
Başka bir âlemden beklediği
Olmıyan kula zeval ne güzel!

Beklememek beter beklemden
Geldi yolunu gözlediğim yâr.
Al bu başı sen artık ey rüzgâr
Ve sus artık sus artık ey beden!
​

ORHAN VELİ KANIK

 

[Büþra]

Ynt: ORHAN VELİ KANIK ŞİİRLERİ

YALNIZLIK ŞİİRİ

Bilmezler yalnız yaşamayanlar,
Nasıl korku verir sessizlik insana;
İnsan nasıl konuşur kendisiyle;
Nasıl koşar aynalara,
Bir cana hasret,
Bilmezler.

ORHAN VELİ

 

[serdengecti]

Ynt: ORHAN VELİ KANIK ŞİİRLERİ

şiir mi tekerleme mi?
supreville taklitçisi cüce tekerlemeci.