Dinle Ey Yar..!
"Her şey siyah beyazken
Ben mavi bir düşte gezindim
Konuk oldum uykularına
Gördüğün her rüyanın içindeyim
Gördüğün deniz miydi
Ben o denizin martısıydım
Bir ormanda mı yürüyordun
Ben o ormanın en ulu ağacıydım
Sen bir dağın tepesinde görüyorken kendini
Ben dorukların beyazlarındaydım
Sonsuz hasret ateşiydim ben, her gece kapında yanan
Sen bile söndüremezdin beni
Çünkü hasretin sen varken bile sönmeyendendi
Kolaydı sevmeler ben imkansızı seçtim
Ne kadar yakınsan o kadar uzaktın benden
Elimi uzatsam tutabilirdin
Ama bir o kadar da ulaşılmazdın
Kaçanlardan değildim ben kaçmadım
Ben yüreğimin sesini dinledim ve aslında yüreğim SENdin
Her sözcüğü denedim seni anlatmak için
Her sözcüğün üstünde durup bin kez düşündüm
Ya onlar anlatamadı seni yada sen onlara yetmedin
Ben ki bu kadar konuşmayı seven
Böylesine laf cambazı bir tek seni tarif edemedim
Sözcükler yetmedi ya renklere sarıldım bende
Bir tek mavi anlattı seni maviye yakışan SENdin
Ne kendimi sakladım ne de sözlerimi
Duygularım içtendi seni kendimi sever gibi sevdim
Tutkuyla bağlandım ama sevda senin tutsağın değildi
Ben özgürlüğüme düşkündüm ve özgürlüğüm SENdin
BU DÜNYADA ALDIĞIM TATLI BİR HUZURDUN
Uçsuz bucaksız yollarda koluma takıp yürüdüğüm SENdin
Gecemi aydınlatan mehtap aradığım yar SENdin
Sen şarkıların tadıydın ben her şarkıda seni dinliyordum
Dinle ey YAR :
Sana bağımlı olmadan büyüttüm bu sevdayı içimde
Sen olsan da olmasan da büyümeye devam edecek bu sevda
Sevmişim bir kere seni bunun sonu yok
Seni özlemeyi de sevmeyi de en çok ben bilirim
Hiç yakınmadım bundan
Üstelik, kavuşmama ihtimali işlenmemiş soğuk bir taş gibi önümde dikilip dururken
Sana dokunamamak böylesine yüreğimi acıtırken yine de bil ey YAR:
BİL Kİ BEN YÜREĞİMİ ACITAN BU YARAYA İNAT DOKUNMADAN
ÖZLERİM SENİ YILLARCA…"
"Her şey siyah beyazken
Ben mavi bir düşte gezindim
Konuk oldum uykularına
Gördüğün her rüyanın içindeyim
Gördüğün deniz miydi
Ben o denizin martısıydım
Bir ormanda mı yürüyordun
Ben o ormanın en ulu ağacıydım
Sen bir dağın tepesinde görüyorken kendini
Ben dorukların beyazlarındaydım
Sonsuz hasret ateşiydim ben, her gece kapında yanan
Sen bile söndüremezdin beni
Çünkü hasretin sen varken bile sönmeyendendi
Kolaydı sevmeler ben imkansızı seçtim
Ne kadar yakınsan o kadar uzaktın benden
Elimi uzatsam tutabilirdin
Ama bir o kadar da ulaşılmazdın
Kaçanlardan değildim ben kaçmadım
Ben yüreğimin sesini dinledim ve aslında yüreğim SENdin
Her sözcüğü denedim seni anlatmak için
Her sözcüğün üstünde durup bin kez düşündüm
Ya onlar anlatamadı seni yada sen onlara yetmedin
Ben ki bu kadar konuşmayı seven
Böylesine laf cambazı bir tek seni tarif edemedim
Sözcükler yetmedi ya renklere sarıldım bende
Bir tek mavi anlattı seni maviye yakışan SENdin
Ne kendimi sakladım ne de sözlerimi
Duygularım içtendi seni kendimi sever gibi sevdim
Tutkuyla bağlandım ama sevda senin tutsağın değildi
Ben özgürlüğüme düşkündüm ve özgürlüğüm SENdin
BU DÜNYADA ALDIĞIM TATLI BİR HUZURDUN
Uçsuz bucaksız yollarda koluma takıp yürüdüğüm SENdin
Gecemi aydınlatan mehtap aradığım yar SENdin
Sen şarkıların tadıydın ben her şarkıda seni dinliyordum
Dinle ey YAR :
Sana bağımlı olmadan büyüttüm bu sevdayı içimde
Sen olsan da olmasan da büyümeye devam edecek bu sevda
Sevmişim bir kere seni bunun sonu yok
Seni özlemeyi de sevmeyi de en çok ben bilirim
Hiç yakınmadım bundan
Üstelik, kavuşmama ihtimali işlenmemiş soğuk bir taş gibi önümde dikilip dururken
Sana dokunamamak böylesine yüreğimi acıtırken yine de bil ey YAR:
BİL Kİ BEN YÜREĞİMİ ACITAN BU YARAYA İNAT DOKUNMADAN
ÖZLERİM SENİ YILLARCA…"
