Bakara / 173. Ayet
اِنَّمَا حَرَّمَ عَلَيْكُمُ الْمَيْتَةَ وَالدَّمَ وَلَحْمَ الْخِنْز۪يرِ وَمَٓا اُهِلَّ بِه۪ لِغَيْرِ اللّٰهِۚ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَلَٓا اِثْمَ عَلَيْهِۜ اِنَّ اللّٰهَ غَفُورٌ رَح۪يمٌ

Allah size leþi, kaný, domuz etini ve Allah'tan baþkasý adýna kesilen hayvanlarýn etini haram kýldý. Bununla birlikte, kim yemediði takdirde ölecek derecede mecbur kalýrsa, baþkasýnýn hakkýna tecavüz etmemek ve zaruret sýnýrýný aþmamak kaydýyla bunlardan yemesinde bir günah yoktur. Çünkü Allah çok baðýþlayýcýdýr, çok merhametlidir.

Dedi ve gitti!

Başlatan MiM, Haziran 04, 2009, 07:30:14 ÖS

MiM

ADMiN
11,903
Haziran 04, 2009, 07:30:14 ÖS
Allah (c.c) dostlarından Ebu Bekir Verrak hz.nin küçük bir oğlu vardı. Bir gün babası onun elinden tutup hocaya götürdü. Ey ilim bahçesinin servi, dedi. Yavruma kur'an okut ve onu yetiştir…


Nur çocuk hoca önünde diz çöktü ve derse koyuldu. Kısa zamanda kuranı kerimi örgendi …Yine bir gün hocanın önünde Kuran okuyordu. Birden bir ayetle karşılaştı. Ayeti kerimeyi tek tek heceledi. Ne var ki yüreğine müthiş bir kurşun saplanıvermişti.


Rabbimiz buyuruyor ki:


“O halde, küfre varırsanız çocukları ak saçlılar haline çevirecek bir günün (kıyametin)azabından kendinizi nasıl koruyacaksınız.”


BU ayeti okur okumaz harika çocuğun yüzü kireç gibi bembeyaz kesildi ve kendisini bir titreme aldı. Artık okumaya devam edemiyordu. Derhal evin yolunu tuttu ve kapıyı çaldı. Babası içeriden seslendi: Kim o?


-Benim ey baba çabuk aç…!


Ebu Bekri hz.leri kapıya koşup açtı. Açtı ama gördüğü manzaradan da korktu. Çocuğunun yüzünde tek damla kan kalmamıştı ve küçük yavru titreyip duruyordu. Hemen kollarını açıp:


-Ey benim için cennet mumu olan yavrum dedi sana ne oldu? Niçin benzini sararmış görüyorum?


-Ey babam :Bugün kuranı kerimden bir ayet okudum. Manasını düşününce yüreğim eriyor sandım ve bu hale geldim.


-Ey gözümün nuru oğlum! O hangi ayettir.


Þu ayettir. “O halde, küfre varırsanız çocukları ak saçlılar haline çevirecek bir günün (kıyametin)azabından kendinizi nasıl koruyacaksınız.”


Ayeti celileyi tekrar etmek çocuğun canına yeni bir ateş düşürdü ve o masum yavru ayak da duracak takati kendinde bulamayıp yatağa düştü. Bu ayetin heybetinden hasta oldu ve kısa zamanda öldü. O harika çocuğu babası götürüp kabre koydu. Kabre konan sanki çocuk değildi, incilerden meydana gelmiş bir taştı.


Ebu Bekir Verrak sık sık çocuğun kabrine gider, toprakları avuçlar, zari zari ağlar ve söyle derdi.


Ebu Bekir Verrak senin küçücük oğlun kur'andan bir ayet okudu. Allah(cc)korkusundan can verdi.
Sen kuranı kerimi hatmedip duruyorsun ve ömür güneşin kabir kuyusunu ağdı. Hiç Allahtan onun gibi korkmazsın. Meğer senin gönlün ne katı bir gönülmüş! vah sana…

Bana öyle bir resim çiz ki... Gözlerim açýkken deðil, kapatýnca göreyim!

Bevadih

Ziyaretçi
Haziran 05, 2009, 12:54:38 ÖS
Allahım..!

Tüylerim diken diken oldu..

Bende öyle değil miyim...Okuyorum..Okuyorum..Okuyorum...Hani nerde korku yada huşu? :-[

Peki...Biz böyle yaşayıp ölürsek...Yerimiz nere acaba? :-X

Af Allahım af....

Mim abim bu paylaşımınız mahvetti beni :-[



SMF 2.1.3 © 2022, Simple Machines, TinyPortal 2.2.2 © 2005-2022
Sayfa 0.141 saniyede 27 sorgu ile oluşturuldu.
Lithium theme by Bloc © 2017