Ölüm Var!

İSTANBULA YÜRÜDÜM

Ziyaretine geldim hanende bulamadım
İznim fazla değildi gelmene kalamadım
Seni görme arzuma bir türlü varamadım
Kokumu al kapından VEYSEL KARANİ GİBİ….

Rastlarım sana diye dolaştım sokaklarda
Bastığın her adımın toprakta yeni gibi…
Gördüğüm her bir şeyde, kokladığım havada
Gül kokunu kokladım Cennet’te biri gibi….

Hicret etme sebebin gözlerimde canlandı
Yedi silahlı müşrik gece haneni sardı.
Seni öldürme için bir kararları vardı
Yatağına uzandım damadın ALİ gib.

Güven, huzur içinde Sevr’e ulaştın sonra
Çok geçmeden bulundu atlılarca mağara.
Kulak asmaman için dışarıda olanlara
Dizlerimde yattırdım seni SIDDIK’I gibi…

Öyle müjdeli haber verdin ki ASHABINA
Duyup uymamak buna, ihanet etmek SANA
Öncü olayım diye Ulu batlı Hasana
İstanbul’a yürüdüm Eyyup ENSARİ gibi.

ORHAN AFACAN.