Harflerin Aşkı
Ayn, Þın ve Kaf
Harfler adını yazdı
Küfürden ve siyahtan sonra
Mürekkepten, hokkadan, fırçadan ve ahtan sonra
Sayfalarda görünen beyazdı
Kalem, coşuyordu nehirlerce
Kelam, koşuyordu şiirlerce
Günlerce, gecelerce…
Anbean
İnleyen insan
Dinleyen Kur’an
Razı olursan rızanaydı
Rahlenin önünde saf tutuyor alfabe
Elifbe kanat kanat
Kat kat açılıyor aşk
Gül gibi…
Gül gibi laleye dönüyor kainat
Kol kola girsin artık noktalar
Yüzyılların sevdası bu
Duyuyor musun ey yar!
Semaya yükselen harflerin sedası bu
Kitabım damla damla
Elif gibi, Lam gibi
Vahdet boyundan, kesret saçından düştü
Dudağımın payına hiç yoktan Mim düştü
Galib’e pare pare gönül
Banaysa alev alev, kül kül
Elem düştü
Belî dendi ilkin, oysa dünya hep bela
Sonra arza indi sayfalarca elifba
İlla!
İlla gözlere harfler dokunsun
Ezanlar okunsun
Ezanlar…
Mihrapta ebru niyetine
Mehtapta hilal hürmetine
Ranın oklarına kurbanlar, dünyalar kadar
Bırak Dal sûretinde iyice bükülsün beller
Bırak Vav sûretinde secdeye dökülsün eller
Ve seller…
Bırak Nun gemisi süzülsün hicran denizinde
Kur’an-ı Kerîm izinde
Adını harfler yazdı
Küfürden ve siyahtan sonra
Mürekkepten, hokkadan, fırçadan ve ahtan sonra
Sayfalarda görünen beyazdı
Ayn, Þın ve Kaf
Harfler adını yazdı
Aşk, Aşk, Aşk…
Senem Gezeroğlu