Necid Çöllerinde

NECİD ÇÖLLERİNDE

Y'' Nebi...!
Þu halime bak

Nasıl ki bağrı yanar gün kızınca sahranın,
Benim de ruhumu yaktıkça yaktı hicranın.

H''rimi P''kine can atmak istedim durdum,
Gerildi karşıma yıllarca ailem yurdum.

Tahammül et dediler, hangi bir zamana kadar,
Ne bitmez olsa tahammül, onun da bir sonu var.

Gözümde tüttü bu andıkça yandığım toprak,
Önümde durmadı artık ne h''numan ne ocak.

Yıkıldı hepsi, ben aştım diy''r-ı Sudan’ı,
Üç ay tihame deyip çiğnedim beyebanı.

Kemiklerim bile yanmıştı belki sahrada,
Yetişmeseydin eğer Ya Muhammed imdada.

Eserdi kumda yüzerken serin serin nefesin,
Akarsular gibi çağlardı her tarafta sesin.

İradem olduğu gündür senin iradene r''m,
Bir an olsun yollarda durmak bana oldu haram.

Bütün hay''kil-i hilkat ile hasbihal ettim,
Ley''le derdimi döktüm, cib''li söylettim.

Yanıp tutuşmadan yummadım gözümü,
Nücûma sor ki bu kirpikler uyku görmüş mü?

Az''b-ı Hecrine katlandım elli üç senedir,
Sonunda anlıma çarpan bu zalim örtü nedir?

Üç beş sineyi hicran içinde inleterek,
Çıkan yüreklere hüsran mı, merhamet mi gerek.

Demir nikabını kaldır mezarı p''kinden,
Bu hasta ruhumu artık, ayırma h''kinden.

Nedir o meşale, nûrun mu ya Resulallah !
Sükûn içinde bir an geçti, sonra kısa bir ''h....

Mehmet Akif ERSOY

Ölüm Var!

Necid Çöllerinde

...Tefekkür...

rana_94