Bakara / 185. Ayet
شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذ۪ٓي اُنْزِلَ ف۪يهِ الْقُرْاٰنُ هُدًى لِلنَّاسِ وَبَيِّنَاتٍ مِنَ الْهُدٰى وَالْفُرْقَانِۚ فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُۜ وَمَنْ كَانَ مَر۪يضًا اَوْ عَلٰى سَفَرٍ فَعِدَّةٌ مِنْ اَيَّامٍ اُخَرَۜ يُر۪يدُ اللّٰهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلَا يُر۪يدُ بِكُمُ الْعُسْرَۘ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللّٰهَ عَلٰى مَا هَدٰيكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ

Orucun farz kýlýndýðý ramazan ayý, insanlara hidâyet rehberi olup onlara doðru yolu gösteren ve hakký bâtýldan ayýrýcý en açýk delilleri ihtiva eden Kur'an'ýn indirildiði aydýr. Ýþte bu sebeple içinizden ramazan ayýna eriþen orucunu tutsun. Ancak hasta veya yolcu olup da oruç tutamayan kimse, tutamadýðý oruçlarý baþka günlerde tutsun. Allah sizin için kolaylýk diler, fakat zorluk dilemez. Bütün bunlar sayýyý tamamlamanýz, size doðru yolu gösterdiði için Allah'ýn yüceliðini tanýmanýz ve O'na þükretmeniz içindir.

[FeRSaH]

     Ben, herkes kadar hiç kimseyim senin için.
    Sen, hiç kimse kadar herkes.

    Senden geçemeyen aklım, kendinden geçti. Kendime gelemiyorum senden.

    Denedim.
Meyletsin diye gönlüm başka yere.
Düşsün diye gündemimden adın.
Yıkılsın diye, dört başı mamur ümitsiz umutlarım.
Yanıldım.
Yanmışken oysa, tekrar nasıl yanardım.

    Dil’de sûz, yolda iz. Nere gitsem bir başıma sonu çıkmaz.
    Dönüp durunca kendi etrafımda, döndüm ve olmadığın halde geldim.
İçimde bir kız çocuğu ağlıyor terkettiğim, cam fanuslar yıkılıyor sanki beynimin boşluğunda. Neresinden tutsam kalbimin ellerim kesiliyor.
Aşkın yaşıyor, kalbim kan kayıplarında. Aranıyor

    Aşktan ölmekten daha çok acı verir aşkı öldürmek.
“En leylim gecede ölesin tutmuş”sa, her gece leylim bana, her gece Leyla’yım sensiz.

    Bir peri değilim, kuş da değilim kanatlarım yok.
Ki olsa kırık dökük kalırdım. İnsanım altı üstü.
Her yerim hasret. Hasretin kördüğümdür hayatıma dolanan.

    Oysa ben, vaktimi gözlerinden bahsetmekle geçirmek istiyordum.
Hani o bakınca, varlığımın anatomisini ayaklarının altına seren;
sen bilmeden, ağlamaklı bir sevincin hücrelerime kadar sokulduğu gözlerinden.

    Gamzene başkası dokunuyorsa, nereden bileceksin, gülüşüne bin gülüşü feda edeceğimi

   Alıntı